Susan Collins „Igrzyska śmierci”
Panem. Państwo powstałe na gruzach dawnej Ameryki Północnej. Co roku organizowane są tu okrutne Igrzyska Głodowe, w których biorą udział dzieci z każdego dystryktu - jeden chłopiec i jedna dziewczynka.
Katniss Everdeen - główna bohaterka książki Susan Collins „Igrzyska śmierci” - zgłasza się na ochotniczkę do udziału w igrzyskach, próbując w ten sposób uchronić wcześniej wylosowaną młodszą siostrę Prim. Jej partnerem jest Peeta Mellark, młody chłopak, który podkochiwał się w niej w czasach szkolnych. Razem stawiają czoła trudnym wyzwaniom, próbując przy tym zwyciężyć w igrzyskach. Poznają nowych przyjaciół, przeżywają trudne chwile i oczywiście uciekają przed śmiercią.
Rok po zakończeniu 74. Igrzysk Głodowych Katniss i Peeta są przekonani, że to kres morderczych dni, które razem przeżyli. Niestety, okazuje się, że to jeszcze nie koniec. Muszą podjąć nowe wyzwanie, czyli Ćwierczwiecze Poskromienia. Znów czeka ich trudna walka na śmierć i życie, w której tylko jedno z nich przeżyje.
W ostatniej części książki Katniss próbuje pokonać Kapitol. Bierze udział w powstaniu, w którym usiłuje wedrzeć się do jego serca, by zabić prezydenta Snowa i położyć kres wszystkim męczarniom. Po drodze traci wielu ludzi, w tym przyjaciół, lecz wie, że niedługo ich pomści.
Książka trzyma w napięciu, ciekawi, wzrusza, a czasami przeraża. Każdy rozdział przenosi na arenę, na której rozgrywają się igrzyska, można poczuć na sobie oddech zmiecha czy zapach białych róż prezydenta Snowa.
Polecam tę pozycję wszystkim wielbicielom książek przygodowych, fantasy i science-fiction. Ostrzegam jednak, że „Igrzyska śmierci” to lektura nie dla osób o słabych nerwach czy mało czytających.
Magdalena Turek klasa VI