Karty z historii naszej szkoły
W 1932 roku kierownik szkoły - pani Maria Ferlińska zapoznała się z budynkiem, w którym miała nauczać dzieci od roku szkolnego 1932/33. Była to jedna izba o powierzchni 47m2 i wysokości 2,90 m. Uczniowie mieli zasiąść w sześciu długich, prostych, pobejcowanych ławkach. W każdej ławie mogło zmieścić się dziesięcioro dzieci. Na ścianach wisiały obrazy z rosyjskimi napisami, pamiętające czasy cara Mikołaja. Była to szkoła czteroklasowa. Dzieci uczyły się na dwie zmiany.
W takich warunkach zajęcia lekcyjne odbywały się do rozpoczęcia drugiej wojny światowej. Frekwencja uczniów była bardzo różna. Dzieci opuszczały zajęcia w czasie wzmożonych prac polowych, a także z braku odpowiedniego ubioru w chłodniejsze, zimowe dni.
Po zakończeniu działań wojennych nauczanie odbywało się w pomieszczeniach udostępnionych przez prywatnych właścicieli.
W 1951 roku wyremontowano dwie klasy szkolne z funduszy Gromadzkiej Rady Narodowej w Hutkach.[1] Przy budynku remizy strażackiej złożono barak przeznaczony na pracę szkoły. W salach lekcyjnych nie było żadnego ogrzewania, bądź piece wymagały remontu. Brakowało dwudzielnych ławek, tablic, krzeseł, stołów, umywalek, miednic. Szczególnie w chłodne i mroźne dni odczuwalny był brak dubeltowych okien, szyb w oknach. Na jednym z budynków, gdzie znajdowała się izba lekcyjna przeciekał dach. Brakowało miejsca na składowanie opału.
Bardzo ubogie było wyposażenie szkoły w pomoce dydaktyczne. Brakowało pomocy naukowych do geometrii, fizyki, chemii, gimnastyki. Nie było nawet szafy na akta szkolne.[2]
Dzieci mogły korzystać ze świetlicy szkolnej, w której odbywały się także kursy dla dorosłych.
W 1953 roku szkoła mieściła się w trzech budynkach - dwa wynajęte. W budynku własnym szkoły mieściły się dwie sale lekcyjne, kancelaria i mieszkanie kierownika szkoły. Widoczne były nadal liczne barki. W salach, w kancelarii oraz w części mieszkalnej nie było podłóg. Pomieszczenia te wymagały remontu. Brakowało studni, piwnicy. Podwórko szkolne wraz z boiskiem szkolnym zajmowało około 440 m2. Wymagało ono ogrodzenia. Postanowiono także dokonać zakupu około 30 drzewek owocowych do ogródka szkolnego.[3]
Zajęcia lekcyjne odbywały się również w sali wynajętej u państwa Kołodziejczyk. Było to pomieszczenie o wymiarach 7m x 5m x 3m. Wymagało ono pomalowania, przebudowy pieca kaflowego, odnowienia drzwi frontowych. Nie posiadało okien zimowych.
Druga wynajęta sala lekcyjna o wymiarach 5m x 5m x 3m znajdowała się u pana Bolesława Cierpiał. Na jej wyposażeniu nie było żadnego pieca do ogrzewania pomieszczenia.
W lutym 1954 roku przedłożony został projekt budowy nowej szkoły. Szkoła Podstawowa w Nieradzie została oddana do użytku w 1958 roku. Kierownikiem szkoły był wówczas pan Seweryn Gajewski.
Budynek szkolny wykonano na rzucie dwutraktowym. Na parterze rozlokowano administrację szkoły, dział wychowawczo- oświatowy, salę gimnastyczną z rozbieralnią i natryskami, salę fizyki oraz mieszkania tercjana. Na pierwszym piętrze urządzono sale lekcyjne, pokój pomocy naukowych, pokój nauczycielski, skład sprzętu szkolnego oraz mieszkanie kierownika szkoły. Budynek ogrzewano piecami kaflowymi.
Architekturę budynku utrzymano w typie osiedla wiejskiego. Powierzchnia zabudowy wynosiła 517,79 m2. Obliczono następującą kubaturę budynku:
ð przyziom - 1.905,81 m3
ð piętro - 1.729,13 m3
ð piwnice - 248,27 m3
Konstrukcja budynku - murowana. Ławy fundamentalne wykonano z cegły na zaprawie wapienno-cementowej. Mury postawiono z cegły na zaprawie wapiennej, a cokół z piaskowca łamanego. Stropy - system Ackermana, żelbetowo-ceramiczne. Schody prefabrykowane obustronnie oparte na murach, okładane masą lastrico. Podłogi w salach lekcyjnych wykonano z klepki bukowej na lepiku, w sali gimnastycznej na ślepej podłodze. Więźba dachowa była drewniana, pokryta dachówką. Budynek wyposażony był w instalację wodno-kanalizacyjną, elektryczną, sygnalizacyjną. Wodę czerpano przy pomocy urządzenia hydroforowego z napędem elektrycznym.
We wschodniej części budynku znajdowały się mieszkania służbowe. W pobliżu było podwórko gospodarcze. Przy granicy południowo-wschodniej zlokalizowano ogródki personelu administracyjnego. Za budynkiem umieszczono podwórze rekreacyjne, boisko szczypiorniaka, stanowiące równocześnie boisko gimnastyczne. Boiska do gry w siatkówkę i koszykówkę oraz bieżnię i skocznię rozmieszczono wśród zieleńców wypoczynkowych przy granicy wschodniej. Wzdłuż tej granicy założono ogródki szkolne. Stanowiły one łącznie z zieleńcem poprowadzonym wzdłuż ogrodzenia pas izolacyjny od strony drogi. Ogrodzenie wokół budynku wykonano z prefabrykatów betonowych.
W 1997 roku, w części zamieszkiwanej dawniej przez nauczycieli, wygospodarowano dwie sale. Dzięki temu nowe pomieszczenie zyskał oddział klasy „O" oraz zorganizowano oddział 4, 5-latków. Sale te są dosyć przestronne i kolorowe. O ich piękny wystrój dbają nauczyciele oddziałów przedszkolnych wspólnie z dziećmi. Do sal zakupiono nowe meble, wykładziny dywanowe. Dzieci mogą również cieszyć się różnorodnymi zabawkami.
Z dniem 1 września 1999 roku Szkoła Podstawowa w Nieradzie stała się sześcioletnią szkołą podstawową.
W budynku szkoły przeprowadzony został całkowity remont. Obecnie posiadamy przestronne, kolorowe dobrze wyposażone sale oddziałów przedszkolnych oraz sale lekcyjne, salę kompterową, zaplecze administracyjno - gospodarcze. Możemy się pochwalić wspaniałą salą gimnastyczną. Budynek szkoły przystosowany został dla potrzeb osób niepełnosprawnych.
[1] Protokół Komisji Oświaty i Kultury z dnia 23.09.1951 roku, Akta Gminy Hutki.
[2] Protokół Komisji Oświaty i Kultury z dnia 12.12.1951 roku, Akta Gminy Hutki.
[3] Protokół Komisji Oświaty i Kultury z dnia 8.07.1953 roku, Akta Gminy Hutki.